De glazen lichtpotjes waren, aan weerszijden van de paden, met de bodem naar de wind gelegd. Zo gaven ze een rustig feeërieke sfeer op de eeuwenoude begraafplaats bij het kerkje van Duerswâld.
Voor de derde keer organiseerde uitvaartvereniging Eert De Doden de lichtjesavond als een gezamenlijk gedenkmoment voor alle geliefden die wij door de dood moeten missen.

En zo voelde het ook. De zelfgeschreven en gezongen liedjes van Jan Dirk van der Meulen en zijn zus Elsa troffen de juiste snaar. Evenals de troostende woorden van Michel van Heijningen, waarin naar voren kwam dat tranen verbindend kunnen werken en dat je je niet alleen hoeft te voelen in je verdriet.

Vervolgens brachten allen een brandende grafkaars, vaak voorzien van een kaartje in de vorm van een hartje of vlinder, naar het graf van de dierbare. Voor de geliefden die hier niet begraven liggen, werden de rode grafkaarsen neergezet op het witte hart midden op het kerkhof. Een prachtige symbolische plek met een bloemstuk van witte en rode rozen.

Terwijl op het kerkhof de lichtjes schitterden klonken in het kerkje zachte orgelklanken en konden de mensen elkaar ontmoeten onder het genot van een warm drankje, aangeboden door De Stripe.

 

De lichtjesavond wordt door jong en oud gewaardeerd en is daarmee een ‘nieuwe traditie’ geworden in Wijnjewoude. Met dank aan Uitvaartvereniging Eert De Doden, de Hervormde Gemeente en de Stichting Begraafplaatsen. Volgend jaar is de begraafplaats op de Weinterp weer aan de beurt.