Op 14 september 2024 gingen we met 39 gasten en 6 vrijwilligers naar het bloemencorso in Frederiksoord. De weerberichten waren wisselend, maar we hadden geluk. De zon scheen en de temperatuur was aangenaam. Vertrek vanaf het Lijteplein in Ureterp. Na een busreis van ca. 45 minuten kwamen we aan in Frederiksoord.

Aangekomen in Frederiksoord keken we allemaal druk om ons heen op zoek naar de stoelen die klaar zouden staan. Er waren alleen geen stoelen te bekennen. Wat bleek nou? De organisatie had stoelen geleverd gekregen, die vies waren. De stoelen zaten onder de groene aanslag en viezigheid. De organisatie ging hard aan de poets en de gasten moesten even in de bus blijven zitten tot de stoelen klaar stonden, maar dit bleek erg lastig. De eerste gasten stapten ook al uit om een stoel te vinden en gingen zelf aan de poets. Met behulp van iedereen waren de stoelen gelukkig zo schoon. Zo, iedereen op zijn of haar plek, en het bloemencorso kon beginnen. Eerst kregen we nog een muntje en een servet, voor de koffie en het gebak werd ons verteld. De muntjes werden uitgedeeld aan de gasten en daarbij werd keurig vermeld dat het muntje voor de koffie was en dat ze deze goed moesten bewaren. Men stopte het muntje veilig weg, maar een enkeling verloor het muntje al gauw. Geen zorgen: dit zou wel opgelost worden en iedereen zou wel koffie krijgen.

Inmiddels kwamen de eerste wagens voorbij, wat een geweldige constructies zaten ertussen. Erg indrukwekkend om te zien. “Prachtig!”, “wauw”, “mooi jer!” hoorde je van alle kanten. De koffie werd inmiddels geschonken en men wilde het muntje inleveren, toen bleek dat de muntjes niet voor de koffie waren maar voor het stemmen op de mooiste wagen. Oeps. Gelukkig kreeg iedereen dus gewoon koffie, ook degenen die het muntje kwijt waren. Bij de koffie kwam een lekker stukje appelgebak, smullen!

Nadat de mooie wagens uiteindelijk tweemaal een rondje hadden gereden kon er gestemd worden, met de “koffiemuntjes” dus. Het was moeilijk een keus te maken, maar er werd volop gestemd. Na het stemmen was het alweer tijd om de bus in te gaan. En daar was men ook wel aan toe, we zaten inmiddels al een tijd en de zon trok steeds meer weg. In de bus werd er door een gast getrakteerd op kersenbonbons, dit kon een ieder wel waarderen.

Eenmaal aangekomen in Ureterp was de gezellige middag alweer voorbij. We kunnen terug zien op een mooie en goed georganiseerde middag….